Lees jij de krant liever op papier of digitaal? Wie zijn de abonnees van een magazine, wie koopt een nummer in de dagbladhandel of supermarkt, wie leest het in de wachtkamer? Scroll jij dagelijks door een app om mee te zijn?
Het aanbod van de pers wordt alsmaar rijker en gevarieerder om zoveel mogelijk lezers te bereiken. Je hebt papieren en digitale edities, sites en apps, week- of weekendabonnementen en speciale bijlagen.
Uitgevers en adverteerders willen dan ook graag de verkoop en het leespubliek van dit aanbod kennen. Hiervoor heeft het CIM Pers twee studies: de verspreiding en het leesbereik van perstitels.
1. Verspreiding
Uitgevers berekenen de verspreiding van hun titels: dat zijn het aantal verkochte en gratis verspreide exemplaren. Dit aantal geeft adverteerders en mediabureaus een idee van het succes van een titel.
Hoe weten adverteerders en mediabureaus of de verspreidingsgegevens van uitgevers juist zijn?
Daarbij helpt het CIM: het verzamelt en controleert de gegevens van de uitgevers. De publicatie van die gecontroleerde verspreidingsgegevens noemen we de CIM Echtverklaring.
- In het begin van het jaar geven de uitgevers door hoeveel exemplaren ze vorig jaar gedrukt en verspreid hebben in hun Verklaring op Erewoord.
Ze maken een onderscheid tussen exemplaren die verkocht zijn via abonnementen, in de winkel, via derden, of verspreid bij leden van een vereniging.
Daarnaast geven ze ook de cijfers van de gratis verdeelde exemplaren: via geadresseerde post, anoniem in de brievenbus of via displays waar de voorbijganger een exemplaar kan oppikken. - Die cijfers worden vóór eind september gecontroleerd in de boekhouding en administratie van de uitgevers door een extern auditbureau. De goedgekeurde cijfers worden opgenomen in de CIM Echtverklaring.
- Zie je in het colofon van een krant of magazine dit CIM Echtverklaring-label?
Dan weet je dat deze titel zijn verspreiding laat controleren. Het label vermeldt het jaar van de laatste
Echtverklaring en mag nooit meer dan 2 jaar oud zijn.
Sommige uitgevers vinden die Echtverklaring prima en laten het daarbij maar de meeste verkiezen om ook het leesbereik van hun titels te laten meten.
2. Bereik
We lezen niet alleen kranten of magazines die we zelf hebben gekocht. Soms lezen we het exemplaar van de buren, op het werk, bij de kapper of in de koffiebar. Daarom is het aantal lezers gewoonlijk veel groter dan het aantal verspreide exemplaren. Dat is wat we in pers het Bereik noemen: het aantal lezers dat een nummer leest.
Om dat te weten, worden er jaarlijks zo’n 8.000 mensen door IPSOS ondervraagd over de Belgische titels die ze de afgelopen periode hebben gelezen. Dat geeft een goed idee over het leesbereik van een gemiddeld nummer op papier of digitaal.
Ook het leesbereik van sites en apps wordt gemeten. Dat gebeurt in de CIM Internetstudie van Gemius. Het CIM laat wereldwijd leesvolume en leesduur meten voor alle perssites en persapps die deelnemen aan de CIM Internet studie. Dankzij een groot panel van Belgische surfers kennen we ook het profiel van al de Belgische online gebruikers, en dat zowel voor pc/laptop, tablet als voor smartphone.
Het CIM publiceert in principe één keer per jaar de cijfers inzake leesbereik en verspreiding.
Voor elke gemeten titel vind je het gemiddeld bereik van een nummer en een gedetailleerd socio-demografisch profiel.
De intekenaars van de studie krijgen toegang tot de bereikscijfers met hun mediaplanning tool.
Daarnaast publiceert het CIM dagelijks de resultaten van de perssites en -apps (zie Digitaal).
Resultaten
In de tabel hieronder kan je een titel selecteren en, voor de door jou gekozen periode, het Bereik opvragen.
Meer info over de fiches Persbereik via de pagina Methodologie.